Mahmut ölünce cennetin kapısında kuyruğa girer. Hemen önünde bekleyen adam pederdir. Kapıda bir melek beklemektedir. Melek pedere sorar;
"Hiç günahın var mı peder?".
Peder; "Aziz melek ben rahiptim. Tüm hayatım boyunca hep tanrıma dua ettim. Karıma ve çocuklarıma sadık kaldım. İnsanlara ve hayvanlara hep yardım ettim."
Melek; "Çok iyi, bunları biliyorduk zaten. Al sana cennetin gümüş anahtarı." der ve sonra Mahmut'a döner;
"Senin hiç günahın var mı?"
Mahmut; "Ben de her zaman hayvanlara ve insanlara iyilik yapardım. Tanrıya dua etmedim açıkçası, inancım da zayıftı ve bir günahım vardı. Çok sert ve hızlı minibüs kullanırdım."
Melek Mahmut'a döner ve "Bunu da biliyoruz, çok iyi al sana cennetin altın anahtarı" der.
Peder bu olaya çok sinirlenir; "Ben hayatımı tanrıya adadım, siz de gidip bu adamı cennette benden üstün tutuyorsunuz, haksızlık değil mi?!! " diye sorar.
Melek gülerek; "Peder sen vaaz verirken herkes uyuyordu ama Mahmut otobüs kullanırken herkes dua ediyordu. Skor farklı yani!